Boruto: Two Blue Vortex! Sürekli Yapılan Hatalar!
Boruto: Two Blue Vortex, aksiyonun dibine vurduğu sahneleriyle övgüyü hak etse de, temel anlatım ve karakter gelişimindeki eksiklikler yüzünden hayranlardan hâlâ tam not alamıyor. Bu yazımızda, serinin 23. bölümü üzerinden yola çıkarak, Boruto: Two Blue Vortex’in yapısal sıkıntılarını, Konohamaru’nun karakterinin dibe vurmasını, Jura'nın potansiyelinin harcanışını ve hikâyenin hala neden bir türlü ilerlemediğini detaylıca ele alıyoruz. Manga severler için doyurucu, detaylı ve bol mizahlı bir analizle karşınızdayız!

Boruto: Two Blue Vortex – “Hype” Uğruna Aynı Hataya Üçüncü Kez Düşmek
Evet, yahu. Şimdi şöyle bir düşün... Ayda bir çıkan manga, her ay 40-45 sayfa veriyor ama o da ne? Yine yarım dövüş, yine içi boş aksiyon ve yine “E hadi ama!” dedirten sahnelerle bitiyor. Boruto: Two Blue Vortex, öyle bir noktaya geldi ki, her yeni bölüme umutla başlıyor ama “bu da mı gol değil be kardeşim?” diyerek kapağı kapatıyoruz.
Kabul, estetik dövüş sahneleri var. Boruto’nun Flying Raijin kullanması bir nevi “baba yadigarı” havası veriyor, etkileyici de... Ama hikâyeye bakınca bir adım ileri gitmişiz gibi duruyor, sonra geri dönüp aynı yerde dönüyoruz. Bu analizde manga severlerin sabrını zorlayan bu yapısal sıkıntıları uzun uzun konuşacağız. Hem de samimi, yer yer sokak ağzıyla ama bolca mantıkla!
Konohamaru – Üzgünüm Ama Bu Artık Karakter Katliamı
Eskiden Naruto’nun öğrencisiydi... Şimdi Boruto’nun yükü oldu. Konohamaru için kurulan hayaller, şimdilerde “bu adam ne işe yarıyor ya?” tepkileriyle gömülüyor.
Bak, adam bir zamanlar üçüncü Hokage’nin torunu, Naruto’nun özel öğrencisi falan diye ortalıkta geziniyordu. Gel gör ki Two Blue Vortex serisinde, kendisine “ne iş olsa yaparım abi” görevi verilmiş. Koca Jounin hâlâ bir plan kuramıyor, düşmanı kandıramıyor, taktik desen hak getire. “Hadi ama kardeşim, sen Chuunin Sınavı’nı bile geçmişsin ya!” diye izlerken iç çekiyoruz.
Bir de öyle sahneler var ki… Matsuri’yle karşılıklı içli içli bakışmalar, saçma sapan dramalar falan... Ama iki sayfa sonra yine Boruto gelip kurtarıyor. Artık yeter! Karaktere hiçbir şey katmadan tekrar tekrar ezmek, sadece izleyiciyi değil, karakterin geçmişine saygı duyanları da delirtiyor.
Eski Nesil Nerede, Ne Yapıyor? Yoksa Onlar Unutuldu mu?
Bak şimdi... Naruto gibi bir efsanenin devamı diyorsan, kardeşim sen o karakterlerin varlığına da sahip çıkacaksın. Rock Lee? Yok. Kakashi? Yok. Gai? Allah aşkına biri Gai-sensei’yi gören varsa bir ses etsin.
Boruto: Two Blue Vortex, önceki nesli toptan görmezden geliyor. Yani "bu artık onların hikâyesi değil" diyorsan eyvallah ama arada bir sahne koy bari, milletin n’olduğunu görelim. Yoksa izleyici olarak bir noktadan sonra “e bu karakterler nereye gitti?” diye sormaya başlıyoruz.
Bu eksiklik, sadece nostaljik bir boşluk yaratmıyor aynı zamanda hikâyeye derinlik katan geçmiş unsurların da yitip gitmesine neden oluyor.
Boruto vs Jura – “Sahne Güzel Ama Senaryo Yine Tembel”
Bölümün tek artısı ne? Boruto vs Jura dövüşü. Orası güzel. Özellikle Boruto’nun Flying Raijin’i Sasuke'nin Rinnegan’ına benzer şekilde kullanması, savaşta zekice manevralar yapması... Tam “işte bak, karakter gelişimi bu!” dedirtiyor.
Ama Jura ne? Zombi gibi adam. Bacağı kesiliyor, adam kıpırdamadan savaşa devam ediyor. Yani tamam güçlü karakter yaratmak güzeldir de kardeşim, bu kadar da canım yanmaz. Protagonist ne yapsa boş çünkü villain bir türlü ölmüyor, hasar almıyor, acı çekmiyor.
Üstüne üstlük Boruto savaş sonunda KO. Sıfır çakra. Ne olacak? Tabii ki Momoshiki çıkacak. Bunu tahmin etmek için Kahin olmaya gerek yok.
Boruto – Kahraman mı? Gölgede Kalan Trajik Bir Savaşçı mı?
Boruto karakter olarak gelişti mi? Kesinlikle evet. Adam resmen “Kardeşim bana küfür de edin, taş da atın, ben sadece bu dünyayı koruyayım yeter” kafasında.
Ne intikam, ne ego... Sadece savaşması gerektiği için savaşıyor. Babasız, annesiz, abisiz kaldı ama hala dimdik duruyor. Onun bu “gölgeden gelen kahraman” duruşu gerçekten karaktere olgunluk katıyor.
Ama işte sorun şurada: Sen bu karakteri bu kadar iyi yazarken diğerlerini niye yerin dibine sokuyorsun kardeşim?
Kawaki – “Evet, Geldim, Sahneyi Alıyorum!”
Bölüm sonunda Kawaki giriyor sahneye. Anlıyoruz ki Boruto’nun tüm planı onunla ortakmış. Güzel, hoş... Ama yani bu adamın her sahneye girişinde bir Marvel süper kahramanı efekti olması gerek mi?
Bir de Kawaki’nin “Momoshiki çıkarsa seni öldürürüm” repliği... Hani biz zaten 5 bölümdür aynı tehditleri okuyoruz. Artık biraz ilerleme lütfen!
Hype Uğruna Hikâye Boşaltmak
Boruto: Two Blue Vortex aslında kötü bir seri değil. Ama sürekli aynı sorunları tekrar etmesi, az sayfa ile çok şey yapmaya çalışması ve hikâyeye katkısı olmayan karakterleri ön planda tutması onu kendi potansiyelinden alıkoyuyor.
Senaryo bazen sadece “cool olmak” için yazılıyor gibi. Ama anime ya da manga izleyicisi artık sadece “cool” şeyler görmek istemiyor. Biz derinlik, tutarlılık ve ilerleme de istiyoruz.
Eğer bu yolda gitmeye devam ederse, Boruto bir gün babasının gölgesinden çıkamayacak. Ve bu da hem onun hem de Naruto efsanesinin hakkını yemiş olacak.
Boruto: Two Blue Vortex'in Süregelen Sorunları (Özet Liste)
-
Konohamaru’nun karakterinin heba edilmesi
-
Eski neslin tamamen unutulması
-
Aşırı hype yaratılıp içerik verilmemesi
-
Jura gibi boss’ların yenilmezliğe oynanması
-
Yan karakterlerin sıfır katkı vermesi
-
Manga temposunun ayda bir yayın için yetersiz kalması
Eğer senin de bu manga hakkında dolup taştığın yerler varsa, yorumlarda buluşalım! Çünkü Boruto: Two Blue Vortex ya toparlanacak… ya da “Two Blue Vortex mi, Two Blue Void mu?” diyeceğiz yakında.
Tepkiniz Nedir?






